Bente keek voor zich uit. Ze kon tenslotte wel begrijpen,waarom sommige vrouwen zo negatief konden zijn over mannen als Tim White.  Het probleem was dat er teveel vrouwen waren, die  zo’n man in stand hielden en daar trots op waren. Helaas was dat ook voor anderen de reden om zo iemand te verafschuwen. Een partner te  delen met wie-weet-hoeveel anderen maakt een man niet meer aantrekkelijk, hij verliest teveel aan respect.  Wie gaat er nu zo om met zich zelf en anderen? En een vrouw die zelf kunstenaar was, kwam niet aan de bak. Ze kon beter weggaan en zelf iets beginnen. Mannelijke popsterren waren niet de juiste types hiervoor.  Het was immers niet de rol van hun partner om zelfstandig te zijn. Om met hun werk te pronken. Integendeel, je werd veroordeelt tot eeuwige muurbloem of de eeuwige vrouw-van. Zelfstandigheid was er nooit. Nu hoefden popsterren zich daar niets van aan te trekken. Er waren enorm veel vrouwen, die graag mevrouw wilden zijn. En dat was allemaal best, zolang een ander ook een eigen mening mocht hebben. Maar in de buurt van sterren heerst een sterren kultuur en die kon nogal rigoureus zijn.

Bente voelde zich trots en blij. Ze wist wat haar te doen stond. “ Ik heb geen excuses gekregen over zijn gedrag. Het zou hem op zijn minst eens kunnen spijten wat hij gedaan heeft”.

Edward keek hulpeloos  voor zich uit en Bente vroeg hem om nu niet in zijn gebruikelijke gejammer uit te barsten, maar een behoorlijke reactie te geven. “ Het is mij bekend, hoe ziek, zielig naar en akelig de man is, maar in dit geval gelooft geen mens dat. Als hij of jij niet behoorlijk kunnen onderhandelen is dat niet mijn zaak.